مراد از تمام جملاتم همین بود

نه تو را از من
نه مرا ز تو می توان گرفت
مگر می شود بوی عطر را از گل گرفت؟
مگر می شود طراوت را از باران گرفت؟
اگر هم بشود، دیگر هیچ کدام تعریف نخواهند شد
گل را با عطرش می شناسند و باران را با طراوتش ...
و من را با تو
مگر جز تو، کس دیگری مقصد و مقصود رازهای منِ خسته بود؟
مگر زبان دل من، جز برای تو باز می شد؟
جان از تو جلوه می گرفت، وقتی تیرگی های زمانه، آسمان دنیایم را تیره و تار میکرد
برای من، عشق با نام تو آغاز می شود
و با نام تو آنرا هرگز پایانی نیست
بانویِ بی نامِ آغازگرِ تمامِ افسانه هایِ زندگی ام؛
مراد از تمام جملاتم همین بود که بدانی، هنوز دوستت دارم ...

• پی نوشت : شرمنده ام از کسانی که کامنت گذاشتن و جواب ندادم. خیلی ...